Legacy of Kain: Soul Reaver!!!!!

Legacy of Kain: Soul Reaver

Ontwerper : Amy Henning

                       :  Seth Carus (Originele spelconcept)

                       : Richard Lemarchand

Ontwikkelaar : Crystal Dynamics

                             : Nixxes Software BV

                             : (Dreamcast)

Uitgever: Eidos Interactive

Muziek: Kurt Hartland

Genre: Actie-Avontuur

Speelwijze : Singleplayer

Leeftijd: 15+

Platform: Dreamcast, Playstation, PC (Windows)

Media: Download, CD/DVD

Vervolg: Legacy of Kain : Soul Reaver 2

Legacy of Kain: Soul Reaver

Met aan stukken gescheurde vleugels, een verwoest lichaam en een onstilbare honger naar vergelding is de schim Raziel een van de grootste antihelden in de gamewereld. Tijdens zijn wraakzuchtige zoektocht draait hij zijn klauw niet om voor broedermoord. Alles heeft Raziel ervoor over om zijn voormalige meester en verwekker Kain te laten boeten. Zelfs vijftien jaar later weet Legacy of Kain: Soul Reaver te imponeren, dankzij het onovertroffen stemmenwerk en het lekker gotische verhaal.

 

Kain weigerde. Voorbestemd om de balans te herstellen in de wereld van Nosgoth moest de trotse vampier zichzelf opofferen om de laatste van negen pilaren – de verwezenlijking van negen essentiële waarden – te zuiveren van een corrumperende vloek. Hij deed het niet. Kain (ingesproken door Simon Templeman) voelde er niks voor om na de gebeurtenissen van Blood Omen: Legacy of Kain zich voor een laatste maal voor het karretje te laten spannen. Hij trok zijn eigen plan en begon een heerschappij van duisternis en decadentie.

Een schim van zichzelf

Raziel (Michael Bell) is de eerste vampier die Kain tot onleven wekt, de eerste van zes luitenants die elk een leger van vampiers bouwen. Een gigantische schoorsteen blaast eeuwenlang gitzwarte rook de hemel in om de zon te verduisteren, de mensheid wordt nagenoeg uitgeroeid en Nosgoth is stervende. Aangetast door de corruptie, die Kain had moeten wegnemen, veranderen de vampiers in majestueuze monsters, die regelmatig een metamorfose ondergaan om sterker te ontwaken. Als Raziel het lef heeft om als eerste vleugels te ontwikkelen, gooit de jaloerse Kain zijn eerstgeborene in een dodelijke draaikolk. Voor vampiers brandt water als zuur en Raziel sterft voor de tweede keer.

 

Deze voorgeschiedenis is nog maar het begin van het verhaal van Raziel, vol tijdsparadoxen en meer noodlottige wendingen dan een Griekse tragedie. Als een letterlijke schim van zichzelf ontwaakt de on-ondode in het hol van de Elder (met de heerlijk diepe bariton van Tony Jay, die helaas in 2006 overleed), een vergeten god met een grondige hekel aan vampiers. De Elder vertelt Raziel over het Wiel van Leven en dat alles gevaar loopt, omdat de zielen gevangen blijven in de lichamen van de onsterfelijke wezens. De god, die met zijn tentakelige verschijning lijkt weg geglibberd uit een Lovecraftiaanse nachtmerrie, stelt hem een win-winsituatie voor: wees zijn Soul Reaver, dood Kain en herstel de natuurlijke balans des levens. Dat het legendarische zwaard van Kain ook Soul Reaver heet, is natuurlijk alleen maar toeval.

 

Zieltjes winnen

Als wraakzuchtige schim heeft Raziel de unieke mogelijkheid om te wisselen tussen de schimmenwereld en het land der levenden. Zijn oude honger naar bloed is daarom vervangen door de behoefte aan zielen. Het lastige is dat vampiers na eeuwenlang best gehecht zijn geraakt aan de groene zwevende bollen levensenergie. Gevechten in Soul Reaver zijn daardoor een soort puzzels, want met klauwen alleen kan Raziel het gemuteerde nageslacht van zijn broers niet verslaan. Door goed te letten op de omgeving en verzwakte vampiers in water, vuur, zonlicht of tegen een scherpe punt aan de muur te gooien, zorg je ervoor dat de monsters de geest geven.

 

Met elke broeder die je doodt, wordt Raziel sterker en krijgt hij een nieuwe eigenschap. Maar de meest ingrijpende ontwikkeling ervaart de Soul Reaver zodra hij tijdens zijn eerste confrontatie met Kain wordt getroffen door het gelijknamige zwaard. Het wapen vliegt aan stukken en hecht zich aan de rechterarm van een stomverbaasde Raziel. Kain is een stuk minder verrast, ervan overtuigd dat het zo moet zijn. Met het nieuwe zwaard in hand gaat Raziel verder op familiebezoek en verkent hij de ruïnes van Nosgoth.

Uit de oude (blokken)doos

Het moet gezegd worden, Nosgoth was al geen mooie vakantiebestemming en de grafische ouderdom maakt het er niet beter op. De vele hoekige omgevingen en personage, de grijsgrauwe kleuren maken dat Soul Reaver de tijd minder goed heeft doorstaan dan mijn herinnering me beloofde. Ook de vele puzzels waarbij ad nauseam met kubusvormige blokken gesleept moet worden dienden zich aan als een toevallige ontmoeting met een oude vriend die maar door blijft praten, terwijl je toch echt die trein moet halen. Leuk, maar kan dit een andere keer?

Waar ik wel weer helemaal nostalgisch van werd, waren de puzzels die slim om gaan van de twee werelden waartussen Raziel kan wisselen. Vaak kom je ergens vast te zitten en lijkt het alsof je geen kant op kunt. Totdat je terugkeert naar de schimmenwereld en de omgeving kronkelt en vervormt. Doorgangen worden begaanbaar en onmogelijke sprongen worden eenvoudig haalbaar door even met je kapotte vleugels te zweven. Ook goed blijven de eindbazen die meer denkwerk vereisen dan ‘slaan, slaan, wegrollen en herhalen’. Wraak smaakt zoeter als je er moeite voor moet doen.

 

Waar blijft die remastering?

Maar wat toch echt het beste van Soul Reaver is het verhaal. Puttend uit de Bijbel, gotische literatuur, Lovecraft en gnostische mythologie vormt de Legacy of Kain-sage een labyrintisch verhaal over het verzet tegen een onvermijdbare lotsbestemming. Niet in de laatste plaats is dit te danken aan de fenomenale stemacteurs. Zij wekten personages tot leven die in andermans handen tot karikaturen zouden zijn vervallen.

Dankzij de stemmen van Templeman, Bell en Jay hebben Kain, Raziel en de Elder zich voor altijd in mijn geheugen genesteld. Het mag bovendien geen verrassing zijn dat game director en schrijver Amy Hennig later haar stempel heeft gedrukt op Jak and Daxter en Uncharted. Als er een franchise is die een grondige remastering verdient, dan is het deze wel. Alle games mooi samen in één pakket, dan zijn we ook van dat furieus makende ‘to be continued’-einde af.

Mijn email is gebaseerd op dit karakter, super vette oude game!!!!!